Athos 15 mei 2016

Athos 15 mei 2016

22 januari 2025 0 Door Harmen Strikwerda

Het klooster Konstamonítou is eenvoudig. In ieder geval voor de gasten. Eenvoudig sanitair (al is dat nog een understatement), geen stroom, olielampjes. Ik betwijfel of de monniken in luxe leven, maar voor de essentials staat er wel een aggregaat. Zo kunnen we toch een telefoon opladen (en John zijn tandenborstel) in de werkplaats. Maar wel binnen een tijdvenster!

Dagboeknotitie
’s Nachts is eerst het nachtofficie waarvoor de klokken worden geluid. Dat laten we lopen. Rond halfzes kondigt de semantron1 de liturgie aan en om ongeveer zes uur zijn we in de kerk. De liturgie is nog niet begonnen, die begint om klokslag 10:30 Byzantijnse tijd. Dat is in ‘echte’ tijd om ongeveer 6:45. Nou ja, ‘echt’? Tijd is ook maar een afspraak. Na de liturgie, en nadat de monniken en orthodoxe pelgrims hebben gegeten, schuiven we aan voor de ochtendmaaltijd: gebakken sardines, koude friet, sla, brood en wijn. Best lekker eigenlijk.

Na nog wat rust gaan we met monnik Augustinos het pad richting het klooster Vatopedíou op. Delen daarvan zullen door ons worden aangepakt, andere stukken door de monniken zelf. Ook in hier, in Konstamonítou, wordt het belang ingezien om goede tot redelijk monopatí te onderhouden zodat pelgrims de zekerheid hebben dat ze hun weg ook te voet kunnen vinden. Maar het blijft een lichamelijke inspanning die niet voor iedereen is weggelegd.

Als we terug zijn, en na nog wat rust (=kletsen), wandel ik naar Sounion2. Een klimmetje naar een kapel met uitzicht op zee. Vandaar heb je een prachtig uitzicht op de heilige berg, maar ook op Sithonía. Heb ik toch nog het oog op de meisjes. Er vaart net een rondvaartboot voorbij, op aanmerkelijk minder afstand dan de voorgeschreven 500 meter.

Terug in het klooster die ik echt even een dutje. Ik laat de talanto nog 20 minuten wachten voordat ik naar de vespers ga. Na de maaltijd trek ik me met mijn dagboekje terug in het prieeltje. Ondanks het mooie weer voel je wel de zeewind en die is frisser dan je denkt.
Morgen gaat het echt beginnen. De paden die we deze week willen aanpakken:
* Pad naar het klooster Vatopedíou
* Pad naar het klooster Zográphou
* Pad naar Karyés
* Pad naar de arsanás (de steiger) van Konstamonítou

Georgios komt bij me zitten. Eén van de vele leken die hier rondscharrelen. Misschien worden ze monnik, misschien ook niet. Het zijn vaak mannen die op het ‘vasteland’ werkloos zijn zonder vooruitzicht, maatschappelijk zwak. Georgios lijkt serieus in zijn plannen om monnik te worden. Hij heeft een aantal jaren in Alphen a/d Rijn en Eindhoven gewoond en op nog een paar plekken. Hij heeft in de bloemen gewerkt en in (hoe kan het anders) Griekse restaurants. We zullen elkaar nog wel ontmoeten.

Bedtijd …

  1. Bespelen van de semantron ↩︎
  2. Analypseos tou Kyriou ‘Sounion’ (Hemelvaart van de Heer …) ↩︎