Athos 13 mei 2016
De eerste dag. Een reisdag. Van Schiphol naar Thessaloniki en dan verder naar Ouranoupoli. Begroeting met onze dierbare vriend Arent-Johannes van Sminia, daarna mijn kennismaking met de Pathclearersgroep, en dan nog een gezellige avond met Mirjam en Katja voordat we ons eigen weegs gaan. De dames naar Sithonia, en ik naar de Heilige Berg.
Dagboeknotitie
12 mei
Aan de vooravond van ons vertrek. Van Mirjam, Katja en mijzelf. De laatste dingen kopen, en inpakken. Ik heb een inpaklijst gemaakt, alles gewogen en als ik de notebook kan afgeven in Dafní dan is het ongeveer 10 kg. Volgens de kenners heel redelijk. Voor Lapland komt dat ook wel kritisch, want dat zijn intensievere wandelingen. En dan moet ook nog regenkleding mee. Puzzelen dus, om zo weinig mogelijk mee te nemen.
Vandaag kwam ook het jaarverslag van FoMA, met het Footpathverslagje van vorig jaar.
Wat ik verwacht deze keer? Het wordt anders. Een groep vreemden, verdeeld in kleine groepen van zes denk ik. En werken, zes dagen. Maar ik hoop ook dat er voldoende tijd is voor gesprekken en niet alleen de ‘lollige’. Een beetje verdieping mag ook wel. Ze komen uit alle ‘gezindten’, dus gesprekken mogen best gaan over het waarom van zo’n werkpelgrimage. We zullen zien.
13 mei
- 05.00 uur op
- 06.15 uur taxi
- 07.00 uur Schiphol
- 07.20 uur, na alle formaliteiten, koffie en dan 2,5 uur wachten.
Die 2,5 uur gaat wel snel voorbij. Als je niet dagelijks vliegt is het een uitje en let je op veel dingen. Dingen, vooral mensen dus. En wat er dan allemaal gebeurt, door en met die mensen.
- 09.40 uur vertrekken
- 13.30 uur Aankomst Thessaloniki, Griekse tijd
Op tijd weg, op tijd daar… Het is een klein vliegveld, Thessaloniki, de koffers zijn er snel. En de mannen van het verhuurbedrijf staan te wachten en om 14.15 uur, drie kwartier na aankomst, zitten we in de auto, Mirjam, Katja en ik.
Het is niet ver van Ouranoupoli, 117 km. Daar doe je normaal een kleine 2 uur over. Maar het valt toch tegen. Zelf rijden doe je hier voorzichtiger dan de mannen die het iedere dag doen, taxi- en buschauffeurs. Dus, met een keer naar de Lidl voor water, een keer verkeerd rijden, en een korte stop voor een mooi uitzicht, zijn we een uur later dan de geplande 16.00 uur in Ouranoupoli, nét voor de aankomst van de Agíou Anna.
Op de boot Arent-Johannes van Sminia, Hadrian Liem en de anderen van de groep, Hadrians pelgrimagegroep van 2016. Na een hartelijke begroeting (wel bijzonder op die plek) brengen we ze naar de bus naar Thessaloniki. We kunnen de mannen niet uitzwaaien, want ik word om 18.00 uur bij de briefing van de Pathclearers verwacht. We nemen dus afscheid en Mirjam en Katja brengen me naar het hotel waar de Pathclearers overnachten.
De briefing is kort en bondig, to the point. Do’s and don’ts. Vooral dat laatste: niet alleen het gedrag in de kloosters, maar vooral veiligheid en persoonlijke verzorging, water, water, water. Het wordt warm. Ik ben ingedeeld in Konstamonítou. Daar was ik met Pauli in 2004. Toen Silouan daar voor langere tijd was. Wel leuk om terug te komen en te zien óf en wat er is veranderd. Ik ben benieuwd.
Na de briefing met de taxi terug naar het dorp en eten met de meisjes. Morgen gaan we ‘scheiden’, maar vanavond genieten we nog even van een lekkere Griekse maaltijd en een prachtige zonsondergang. Het plaatje is eigenlijk niet anders dan twee jaar gelden, maar toch is het anders. Het is altijd anders.